My reis met God en mense

My boeta met die pak... Hy dra altyd 'n pak klere. Ek noem hom sommer pastoor X. Hy was eers 'n pastoor by die AGS-kerk hier naby maar toe het hy afgestig saam met die afgetrede pastoor. Na 'n tyd het hulle twee ook stry gekry en het hy weer afgestig en sy eie kerk hegin. Almal in die dorp praat van pastoor X se kerk. Hy noem my altyd "my boeta" as hy my raakloop. Ek het aanvanklik baie gevlei gevoel maar toe gehoor hy sê dit sommer vir almal. Dalk net 'n mooi manier om te sê ek onthou nie jou naam nie. Of dalk is hy "genuine" en bedoel hy regtig dat ek vir hom 'n boeta is. En hy hou van drukkies. Elke boeta kry 'n stewige druk soos wat Judas vir Jesus ook 'n stewige druk gegee het. Laas week drink ek koffie saam met 'n sakeman in my gemeente. Hy vertel my dat pastoor X gereeld by sy winkel kom draai en sê hulle moet "na sy kerk toe kom". Ek was nogal geskok, teleurgesteld en...kwaad. Ek is dan sy boeta; hoe is dit dan dat...

Vadersdag Dis vadersdag. Ek weet nie mooi waar kom die dag en die tradisie vandaan nie, maar ek het grootgeword in 'n huis waar my ouers vadersdag en moedersdag hoog geag het. Dit was 'n dag waarop ons altyd 'n spesiale ontbyt gemaak het en saam geëet het - ons het nie normaalweg saam ontbyt geëet nie. En dit was 'n dankie-sê dag. Dit was nie moeilik nie want ek het twee wonderlike ouers (gehad). My pa was vir my baie naby aan die hart. 'n Kwaai pa maar 'n goeie pa. Vrygewig...hy sou alles weggee wat hy het. Hy kon enige iets regmaak; ek was sy helper en regterhand. Vandag kan ek ook amper enige iets regmaak - danksy my pa. Hy was 'n groot sterk man totdat die siekte hom afgebreek het tot 'n maer en weerlose man. Hy het 'n hart van goud gehad: spelerig en lief vir poetse-bak. Ek eer vandag sy nagedagtenis, en na 22 jaar kry ek steeds 'n traan in die oog as ek aan hom dink. Nou is ek self 'n pa van twee groot seuns en 'n dogter. Ek wens ...