Job: biddende pa...

Job: biddende pa...

Job 1:4-5

Job se seuns het om die beurt partytjies gehou in mekaar se huise. By sulke geleenthede het hulle dan hulle drie susters genooi om saam met hulle fees te vier. Ná so 'n reeks partytjies het Job dan sy seuns en dogters beveel om hulle vir die bring van offers te reinig, en vroeg die môre het hy vir hulle almal 'n brandoffer gebring, “want,” het Job gesê: “miskien het my kinders gesondig en God in hulle gedagtes gevloek.” Job het dit elke keer gedoen.

Job se tien kinders het gereeld partytjies gehou in mekaar se huise. Hy het iets reggekry wat elke ouer graag wil regkry – dat ‘n mens se kinders ‘n stewige band moet hê. ‘n Mens kan nie help om te dink aan die Psalmdigter se woorde: Hoe lieflik is dit wanneer broers saam woon. Maar Job het ook geweet dat kinders, veral in sekere fases van hulle lewens, baie onverskillig kan wees. Elke keer wanneer sy kinders ‘n partytjie gehou het, het hy sy kinders beveel om hulleself te reinig. Dan het Job vroeg opgestaan en namens sy kinders vir die Here ‘n brandofferoffer gebring. Job is nie net die ryk, geseënde pa met die gelukkige kinders nie. Hy is ook ‘n pa wat vir sy kinders bid. Eintlik kom staan hy tussen hulle en die Here en bring namens hulle offers vir dit wat hulle moontlik verkeerd gedoen het. Selfs al is hulle al groot, neem Job die geestelike leiding. Hy is die pa wat vir sy kinders bid, namens hulle offer en hulle uitnooi om reg te maak met die Here.  As pa is ek nie net verantwoordelik vir die fisiese versorging van my gesin nie; ek is ook mede-verantwoordelik vir hulle geestelike versorging.

Here, ek bid vanaand vir my kinders. Ek kom staan tussen hulle en U en ek bid dat U hulle genadig sal wees, soos wat U vir my genadig is. Vergewe hulle sondes, soos U ook my sondes vergewe. Amen

- Geskryf vir die manne-dagboek: Manne van die Woord (2018)