Posts

Showing posts from October, 2023

Gee ons vrede

Gee ons vrede Ek kyk gister 'n kort videotjie oor die "oorlog" in Israel. Ek sien hoe groot geboue inmekaar val; mense hardloop desperaat om skuiling te soek. In die afgelope dae het baie mense reeds gesterf. Dis 'n oorlog met 'n lang en ingewikkelde geskiedenis - oom Clifford het vir ons 'n mooi opsomming gemaak in eerskomende Sondag se Hartklop. Die "Heilige Land" is soms alles behalwe 'n prentjie van heiligheid. Wat 'n mens veral opval, is die kommentaar van lesers en kykers. In hierdie bloedige stryd is miljiene mense fanaties aan die kant van die Jode OF die Palestyne. Hulle moedig aan en hits aan. Die haatspraak is opvallend. Dis moeilik om te dink dat dit juis in hierdie klein landjie was waar God jare gelede kom woon het. Dis hier waar die engele gesing het: "Vrede op aarde vir die mense in wie Hy 'n welbehae het". Dis in hierdie klein landjie waar Jesus op die berg gesit het en gesê het "salig is die vredemakers...

Pleisters is nie genoeg nie

Pleisters is nie genoeg nie ‭‭PSALMS‬ ‭147:3‬ Hy genees die gebrokenes van hart en verbind hulle wonde. ‭‭JEREMIA‬ ‭8:21‬ My volk se wonde is ook my wonde, ek is in die rou, deur angs oorweldig.  Ek hou nie van seerkry nie. Ek kan dit nog minder hanteer as my kinders seerkry. Toe hulle klein was, het hulle dikwels seergekry - 'n toon nerf-af gestamp, 'n vinger in 'n deur vasgeknyp of 'n knie stukkend geval. Maar dit was eintlik klein seerkry. Meesal was 'n pleister saam met 'n drukkie en 'n soentjie genoeg. Dit was gou weer beter. Soos wat hulle groter word, het die seerkry ook groter geword. Dit was nie meer seer vingers en tone nie, maar maats wat boelie, 'n onderwyser wat boelie, uitsluiting en verwerping. Saam met die vreugde van jong verhoudings kom ook dikwels die seer van jong verhoudings wat nie uitwerk nie. Die pleisters, drukkies en soentjies van kleintyd kon nie meer die seer plekkies toemaak nie. In die grootmens-wêreld lyk seer anders:  ...

Sein in die hemel

Sein in die hemel? ‭‭PREDIKER‬ ‭3:5‬ Daar is 'n tyd om te omhels, 'n tyd om weg te bly van omhelsing af. Robbie Wessels sing 'n lied oor sy vriendin wat oorlede is in 'n motorongeluk naby Beaufort-wes. Hulle het vir mekaar 'n sms gestuur om te sê "veilig ry"...nie geweet dat hulle nooit weer met mekaar sou praat nie. Hy wens daar was sein in die hemel en dat hulle nog vir oulaas 'n boodskappie kon stuur... My skoonma is gistermiddag omtrent 1uur oorlede. Tersia het die voorreg gehad om daar te wees tot die laaste oomblik. Ek, en meeste ander familie, kon nie daar wees nie; ons kon nie groet nie. Ek kon ook nie my eie ma en pa groet nie.  Ons leef in 'n wêreld met so baie kommunikasiemediums: briewe, eposse, selfone, sms, whatsapp, twitter, noem maar op. En tog, as iemand sterf, is alle kommunikasie verbreek. Dis doodstil.  Ek wens saam met Robbie Wessels dat daar sein in die hemel was. Ek sou graag wou groet; ek sou graag wou hoor of skoonma veilig...