My reis met God en mense

Vrydag refleksie - 29 Aug Tannie Ethal Caterham het hierdie week 116 jaar oud geword. Sy is tans die oudste lewende mens op rekord in die wêreld. Sy is op 19 Aug 1909 in Hampshire, Engeland gebore - drie jaar voor die Titanic gesink het. Dis lank terug. In hierdie 116 jaar het sy al die groot veranderinge in die wêreld gesien en beleef: twee wêreldoorloë, ses monarge en 27 Eerste ministers in Engeland. Sy het die maanlanding beleef, ontwikkeling van die TV, rekenaars, internet en nou ook AI en die eerste mens-robotte (humanoids). Wat is die geheim vir haar lang lewe? Toe hulle vir tannie Ethal vra waaraan sy haar lang lewe toeskryf, het sy geantwoord: "Never argue". Interessant, sy skryf haar hoë lewensjare nie toe aan oefen of 'n gesonde dieët nie, maar aan 'n eenvoudige lewensles: "don't argue". Sy sê sy het geleer dat jy na ander mense luister (sonder om te redeneer) en dan doen wat jy in elke geval gedink het jy moet doen. Ons spandeer nogal baie tyd...

Vrydag refleksie - 22 Aug Ek het iewers hierdie week 'n beriggie op sosiale media gesien wat vertel van tegnologie wat iewers in die toekoms kan maak dat die mens vir altyd leef. Hoe waar die beriggie is, weet ek nie. Dis mos deesdae moeilik om te weet wat feite is en wat fiksie is.  Maar, kom ons wees maar eerlik, dit sou lekker wees om vir altyd te leef. Soos wat ek ouer word voel dit vir my al hoe meer of die lewe op aarde net te kort is. Ek sou my vrou graag vir altyd wou hê, of ten minste baie langer. En dit sou lekker wees om jou kinders en kleinkinders te sien oud word, of dalk jonk te bly saam met hulle. Ek sou graag lank genoeg wou leef om een vakansie op Mars te hou en dalk die eerste ontmoeting met "aliens" te beleef. 'n Mens mag seker maar droom. Stel jouself 'n wêreld voor waar jy nooit hoef te groet nie en nie iewers totsiens moet sê nie; 'n wêreld sonder afskeid en trane. Dis moeilik (dalk onmoontlik) om dit enigsins voor te stel. Die werklikhei...

Vrydag refleksie - 15 Aug Max Lucado vertel die ware verhaal van 'n klompie manne wiese vliegtuig tydens die Tweede Wêreldoorlog in die oseaan geval het. Hulle het vir drie weke rond gedobber op 'n reddingsbootjie op die oop see. Hulle het bly bid dat die Here hulle moet help. Gebed was nie 'n opsie nie; dit was die enigste opsie. Toe hulle op die punt was om te sterf van die honger het een van die manne wakker geword: 'n seemeeu het op sy hoed se punt kom sit. Hulle het die seemeeu gevang en geëet om te oorleef. Hulle het die binnegoed gebruik as aas om vis te vang - en so oorleef meeste van hulle die drie weke op die oop see. Max Lucado som dit mooi op. Terwyl die hele wêreld in oorlog gewikkel was en die bomme oral geval het, het God 'n klompie manne op die oop see, myle daarvandaan, se gebed gehoor en vir hulle uitkoms gestuur. Die seemeeu moes sterf dat hulle kon leef. Die Bybel vertel 'n soortgelyke verhaal: 'n klomp mense op 'n drywende planeet - ...

Vrydag refleksie 8 Aug Party mense "hoor" die Here se stem harder en duideliker as ander. Mense sê baie keer "die Here het vir my gesê" of "ek het die Here se stem duidelik gehoor". Ek moet erken dat ek soms sukkel om die Here se stem te hoor. Meesal hoor ek Sy stem net in die Bybel of in ander mense sê raad. Ek lees in die afgelope tyd 'n boek oor een van die monnike in die middeleeue. Ek bewonder altyd hierdie ouens wat alles in die lewe opgeoffer het ter wille van hulle verhouding met die Here: huwelik, kinders, normale lewe, alles. Hulle wou baie naby aan God lewe en Hom duidelik hoor. 'n Mens kan baie by hulle leer. Een van die monnikke, Ignatius, het besluit om vir veertig dae te vas en te bid en te wag op die Here se antwoord. Op die aand van die 39e dag het hy begin benoud word want Hy hoor nog niks. Aan die einde van die 40e dag was God steeds stil. Dit was ook 'n antwoord. Hy moes toe die stilte interpreteer en 'n besluit neem. Di...