Moet ons haastig wees dat Jesus kom?

Donderdag 25 September

Die Woord "wederkoms" veroorsaak verskillende emosies by verskillende mense: uitsien, ongeloof, vrees. Gewoonlik sien ouer mense en mense wat baie swaarkry meer uit dat Jesus gou moet kom. Jonger mense is soms bang dat Jesus nou al sal terugkom - ek dink dis normaal. Dink maar aan die paartjie wat al 5 jaar uitgaan en oor twee maande trou. Of die jong ma wat 8 maande swanger is en graag eers haar babatjie in die wêreld wil bring. Ek moet eerlik erken dat ek ook graag eers wou trou en kinders hê voordat die Here terugkom. Ek het regtig gehoop Hy kom nie voordat hierdie twee drome van my waar geword het nie.

Soos wat ek ouer word, word my uitsien na die wederkoms meer. Maar selfs nou dat ek ouer is, sal ek graag nog lank op hierdie mooi aarde wou bly. My vrou is hier, en my kinders, en soveel mense wat vir my kosbaar en spesiaal is. Ek sou graag nog klomp plekke besoek, pa en oupa wees, staptoere stap, vleisies braai en vir baie mense van Jesus (en die Bybel) leer. 

Ek wonder sommer vanoggend of 'n mens se grootste wens behoort te wees om so gou as moontlik by Jesus te wees. Behoort 'n mens die tyd op aarde om te wens sodat jy so gou as moontlik by die Here kan wees? Is die ideaal om so jonk as moontlik te sterf of dat die wederkoms so gou as moontlik moet plaasvind?

As ek die Bybel lees, lyk dit nie vir my of dit so was nie. Die opdrag aan die mens was om vrugbaar te wees en die aarde te bewoon en te bewerk (Gen 1:28). Daar was nie 'n oordrewe fokus op die hemel en die hiernamals nie. Dit was eerder die heerlike troos, dat as my lewe op die aarde wel sou ophou, daar 'n wonderlike lewe by God en saam met God op my wag (1 Tes 4:18). Die Bybel gee nie vir ons raad oor hoe om so gou as moontlik hier weg te kom nie, maar hoe om so mooi en goed as moontlik hier te leef (Rom 12:9-21). 

Om die waarheid te sê, die Bybel leer ons dat God hier kom bly het om hierdie aardse lewe te heilig. Wanneer Hy opvaar stuur Hy Sy Gees om op hierdie aarde by ons en in ons te kom woon. Hy skenk reeds hier 'n lewe in oorvloed. Hy roep ons vir hierdie wêreld en stuur ons uit na/in hierdie wêreld.

Paulus som dit mooi op in Fil 1:23-24. Aan die een kant wil ons heengaan en by die Here wees; aan die ander kant wil ons hier bly.

Geniet hierdie kort lewe op aarde - die Psalmdigter sê dis maar 60 of 70 jaar (Psalm 90)! Moenie dit omwens en verbywens nie. Leef voluit! Leef reg! Vertel vir ander! En die heerlike troos: as dit wel eendag ophou, wag daar vir ons 'n lewe by die Here!

Mooi dag!
Coenie

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

Reünie

Image
Dis 6uur Saterdagoggend – ek sit in my kantoor. Ek moet werk aan more-oggend se erediens. Gisteraand se Reünie maal in my kop. Ek het lanklaas so lekker gelag en ek het mense sien lag wat lanklaas gelag het. Dit was bevrydend. Ons het gelag vir die lewe, vir onsself, vir die ander mense. Lag doen ’n mens goed. Maar ek het ’n paar keer amper ook gehuil. Die reünie wat Dana Snyman beskryf en Frank Opperman so meesterlik opgevoer het, vertel vir ons iets van ons eie wêreld – ’n baie stukkende wêreld. Die prentjie van die verskillende mense by die reünie is ’n prentjie van ons eie wêreld – selfs van ons eie dorp. Dit ruk ons weg van die religieuse kerkwêreld waarin so maklik ’n kokon-betaan voer na ’n wêreld waar almal nie so “ok” is nie. Boesman se storie het my in die hart gegryp. Ek dra maandeliks by vir ’n fonds vir oud weermaglede, soos hy, wat nie kan “cope” nie. Sy taal en swetswoorde het my nie afgesit nie – dis hoe daardie manne praat. Die oorlog het hulle geleer om so te praat....
Read more

God se hande

God se hande ‭‭PSALMS‬ ‭89:14‬ "U het 'n magtige arm, sterk is u hand, kragtig u regterhand". Hande fassineer my. Ek kyk graag na mense se hande. Elke mens se hande lyk en voel anders. Soms vertel mense se hande iets van hulle lewensstorie. Mans wat met hulle hande werk, het dikwels groot, growwe hande. Musikante het dikwels fyner, sagter hande.  Ek sal nooit oom Jantjie se hande vergeet nie. Hy was diep in die tagtigs. Wanneer ek hom met die hand groet, het my hande weggeraak in sy reuse hande. Maar dit was die sagste hande wat ek ooit by 'n man gesien het. Liefdevolle hande. Oom Kinnie se hande was groot en sterk. Hy het vroeër in die myn gewerk en daarna met yster gewerk. Dit was sterk maar liefdevolle hande - hande wat jou laat veilig voel het. My ma se hande was krom en effens verwronge. Jare se artritis het haar klein sagte hande verander in ongemaklike, seer hande. Dit was hande wat hard gewerk het en alles vir haar kinders gedoen het. Die Bybel praat dikwels v...
Read more