Dood van 'n kollega (Christa)

Vrydag refleksie - 31 Oktober

Ons het hierdie week 'n kollega verloor. Dis nooit lekker nie. Christa het twee jaar gelede pankreaskanker gekry. Maandagoggend vroeg het sy die stryd teen die kanker verloor. My pa is ook jare gelede oorlede aan pankreaskanker. Dis nie 'n vriendelike kanker nie; dis 'n seer en moeilike pad.

In my vorige werkkring het ons ook kollegas verloor. Eers is Johannes, ons terreinman oorlede; daarna is Reon, my kollega en mede-leraar oorlede. Nog later is tannie Bessie, ons koster oorlede. 'n Kollega se dood laat 'n groot gat in 'n personeelspan. 'n Mens word lief vir mekaar - dis soos "buddies" in die weermag. 'n Mens gaan deur diep waters saam met mekaar en vir mekaar. Sommige kollegas groei meer op jou as ander.

Die dissipels van ouds het ook 'n kollega verloor. Hulle kollega, vriend, leier en mentor is oorlede. Hulle het Hom gesien sterf. Hy was die middelpunt van hulle werkkring en vriendekring. Hulle het hulle lewens, beroepe en gesinne agtergelaat vir Hom. En skielik is Hy weg. In dieselfde tyd het 'n ander kollega (Judas) sy eie lewe geneem.

Hulle het teruggegaan na die bokamer waar hulle altyd saam met hulle Rabbi vergader het. Ek glo daar was 'n somberheid en leegheid in hulle. Max Lucado praat van 'n bokamer-moedeloosheid. Waarheen nou? Ons het iets daarvan hierdie week beleef in ons eie klein kringetjie. Woensdagoggend, met ons personeelvergadering het ek op Christa se plek gesit - dit het half verkeerd gevoel...miskien ons eie stukkie bokamer-moedeloosheid?

Maar die lewe gaan aan. 'n Mens hou stil, vertoef, rou, huil en oordink, maar dan moet jy weer aangaan. Jesus se dissipels moes ook weer voortgaan: iemand kies in Judas se plek, die Woord verkondig, die weduwees versorg, ens. Ons moet ook weer voortgaan. 'n Mens kan nie en mag nie sterf saam met die mense wat gesterf het nie 

Daarom kyk ons vorentoe. Christa is by die Here. Sy ervaar blydskap en vrede - daarom kan ons en mag ons ook blydskap en vrede ervaar. Ons mag weer lag, werk en die lewe geniet. Ons mag soos die dissipels die leë plekke vul. En ons mag weer vorentoe gaan.

Mooi dag!
Coenie

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

Reünie

Image
Dis 6uur Saterdagoggend – ek sit in my kantoor. Ek moet werk aan more-oggend se erediens. Gisteraand se Reünie maal in my kop. Ek het lanklaas so lekker gelag en ek het mense sien lag wat lanklaas gelag het. Dit was bevrydend. Ons het gelag vir die lewe, vir onsself, vir die ander mense. Lag doen ’n mens goed. Maar ek het ’n paar keer amper ook gehuil. Die reünie wat Dana Snyman beskryf en Frank Opperman so meesterlik opgevoer het, vertel vir ons iets van ons eie wêreld – ’n baie stukkende wêreld. Die prentjie van die verskillende mense by die reünie is ’n prentjie van ons eie wêreld – selfs van ons eie dorp. Dit ruk ons weg van die religieuse kerkwêreld waarin so maklik ’n kokon-betaan voer na ’n wêreld waar almal nie so “ok” is nie. Boesman se storie het my in die hart gegryp. Ek dra maandeliks by vir ’n fonds vir oud weermaglede, soos hy, wat nie kan “cope” nie. Sy taal en swetswoorde het my nie afgesit nie – dis hoe daardie manne praat. Die oorlog het hulle geleer om so te praat....
Read more

God se hande

God se hande ‭‭PSALMS‬ ‭89:14‬ "U het 'n magtige arm, sterk is u hand, kragtig u regterhand". Hande fassineer my. Ek kyk graag na mense se hande. Elke mens se hande lyk en voel anders. Soms vertel mense se hande iets van hulle lewensstorie. Mans wat met hulle hande werk, het dikwels groot, growwe hande. Musikante het dikwels fyner, sagter hande.  Ek sal nooit oom Jantjie se hande vergeet nie. Hy was diep in die tagtigs. Wanneer ek hom met die hand groet, het my hande weggeraak in sy reuse hande. Maar dit was die sagste hande wat ek ooit by 'n man gesien het. Liefdevolle hande. Oom Kinnie se hande was groot en sterk. Hy het vroeër in die myn gewerk en daarna met yster gewerk. Dit was sterk maar liefdevolle hande - hande wat jou laat veilig voel het. My ma se hande was krom en effens verwronge. Jare se artritis het haar klein sagte hande verander in ongemaklike, seer hande. Dit was hande wat hard gewerk het en alles vir haar kinders gedoen het. Die Bybel praat dikwels v...
Read more