Nooit weer donker nie... (Oom Boetie)

Vrydag refleksie - 7 November

Ons moes, as naaste familie, hierdie week 'n moeilike besluit neem: om voort te gaan met mediese ondersteuning of om die masjiene geleidelik af te skakel. Tersia se oom (oom Boetie) is reeds vir twee maande in 'n hospitaal in Pretoria. In hierdie twee maande het haar oom net al hoe swakker geword - hy kan nie meer leef sonder die hulp van masjiene nie.

Dit bly een van die moeilikste keuses om te maak. Ons bid al vir die laaste maand dat die Here hom moet kom haal en verlos van die lyding en die gebroke aardse bestaan - sonder dat ons 'n besluit moes neem. Sy tentwoning het baie stukkend geraak (2 Kor 5). Oom Boetie het 'n oorerflike oogsiekte wat hom vroeg in sy lewe laat blind word het. Ek kan my nie indink hoe dit moet wees om altyd in die donker te wees nie. Ten spyte van die blindheid het hy 'n mooi en vol lewe geleef.

Enige oomblik van nou af kom die Here hom haal, tensy daar 'n wonderwerk gebeur en die Here hom gesondmaak. Menslik gesproke is dit onmoontlik maar by God is alle dinge moontlik. Onwaarskynlik maar moontlik. 

Dink net hoe ekstra mooi die hemel vir hom gaan wees wanneer hy daar kom. As dit vir mense met sig, wat al die mooi dinge op die aarde kon sien, mooi gaan wees - dink net hoe mooi moet dit wees vir iemand wat al jare nie kon sien nie. As ek daaraan dink, wil ek soos Johannes op Patmos uitroep: Kom Here Jesus, kom gou! (Ope 22).

Maar eers moet Hy sterf. Dis seker die moeilikste ding wat 'n mens op aarde kan doen. Jy moet eers sterf voor jy kan leef. Tussen die groen weivelde en die tafel wat gereed gemaak is (Ps 23) lê die vallei van doodskaduwee. Maar die Psalmdigter herinner ons dat ons ook in hierdie vallei nie alleen sal wees nie: "selfs al gaan ek deur 'n vallei van doodskaduwee sal ek geen onheil vrees nie, want U is met my". Die Here is by oom Boetie, en Hy sal elke tree daar wees.

Enige oomblik gaan die tent afgebreek word, die tentpenne gaan uitgetrek word, en die vaste gebou gaan betrek word (2 Kor 5). Oom Boetie gaan verhuis na die kamer (woning) wat Jesus self gaan voorberei het (Joh 14). Alles gaan onbeskryflik mooi en kleurvol wees. En dit sal nooit weer donker wees nie....

Mooi dag!
Coenie

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

Reünie

Image
Dis 6uur Saterdagoggend – ek sit in my kantoor. Ek moet werk aan more-oggend se erediens. Gisteraand se Reünie maal in my kop. Ek het lanklaas so lekker gelag en ek het mense sien lag wat lanklaas gelag het. Dit was bevrydend. Ons het gelag vir die lewe, vir onsself, vir die ander mense. Lag doen ’n mens goed. Maar ek het ’n paar keer amper ook gehuil. Die reünie wat Dana Snyman beskryf en Frank Opperman so meesterlik opgevoer het, vertel vir ons iets van ons eie wêreld – ’n baie stukkende wêreld. Die prentjie van die verskillende mense by die reünie is ’n prentjie van ons eie wêreld – selfs van ons eie dorp. Dit ruk ons weg van die religieuse kerkwêreld waarin so maklik ’n kokon-betaan voer na ’n wêreld waar almal nie so “ok” is nie. Boesman se storie het my in die hart gegryp. Ek dra maandeliks by vir ’n fonds vir oud weermaglede, soos hy, wat nie kan “cope” nie. Sy taal en swetswoorde het my nie afgesit nie – dis hoe daardie manne praat. Die oorlog het hulle geleer om so te praat....
Read more

God se hande

God se hande ‭‭PSALMS‬ ‭89:14‬ "U het 'n magtige arm, sterk is u hand, kragtig u regterhand". Hande fassineer my. Ek kyk graag na mense se hande. Elke mens se hande lyk en voel anders. Soms vertel mense se hande iets van hulle lewensstorie. Mans wat met hulle hande werk, het dikwels groot, growwe hande. Musikante het dikwels fyner, sagter hande.  Ek sal nooit oom Jantjie se hande vergeet nie. Hy was diep in die tagtigs. Wanneer ek hom met die hand groet, het my hande weggeraak in sy reuse hande. Maar dit was die sagste hande wat ek ooit by 'n man gesien het. Liefdevolle hande. Oom Kinnie se hande was groot en sterk. Hy het vroeër in die myn gewerk en daarna met yster gewerk. Dit was sterk maar liefdevolle hande - hande wat jou laat veilig voel het. My ma se hande was krom en effens verwronge. Jare se artritis het haar klein sagte hande verander in ongemaklike, seer hande. Dit was hande wat hard gewerk het en alles vir haar kinders gedoen het. Die Bybel praat dikwels v...
Read more