Wyse manne siek steeds....

Vrydag refleksie - 26 Desember

Die wyse manne is nie regtig deel van die kersverhaal nie. Hulle was nie daar toe Jesus gebore is nie. Hulle het nie die stal en die krip en die baba daarin gesien nie. Hulle was effens laat - dalk selfs twee jaar laat.

By hulle aankoms was Jesus nie meer 'n pasgebore baba nie - Matteus sê Hy was nou 'n "kindjie" (Mat 2:9). Matteus noem ook nie 'n stal of krip nie maar 'n huis - die ster het gaan staan bo die "plek" (Mat 2:9) waar die kindjie was; daarna gaan hulle in "huis" (Mat 2:11) en vind die "kindjie" en sy moeder.

Die verhaal van die wyse manne is 'n post-kersverhaal. Dis bedoel vir die tyd na Kersfees. Dis goed om daaroor na te dink op die dag ná Kersfees en die dae wat kom. 

Wat staan uit in hierdie verhaal? Hierdie manne het honderde kilometers ver gereis op soek na Jesus. Hulle soek Hom in die sterre, in die Skrifte, in die paleis en in Bethlehem. Hulle was God-soekers. Hulle sou nie rus voordat hulle Hom vind nie.

Kersfees is verby. Jesus het nie vir altyd 'n baba gebly nie. Hy het grootgeword, geleef, gely, gesterf, opgestaan en opgevaar. Ons mag nooit ophou soek nie. Ons soek Hom in die natuur, in die Skrifte, in die argeologie, in die kunste, in die geskiedenis...orals. Ons soek na Hom in kerkgeboue en hospitaalkamers en op die oop vlaktes. Ons is God-soekers. Wyse manne hou nooit op soek nie.

En in Sy groot genade laat Hy Homself vind. Hy laat Homself vind op die vreemdste plekke. Wanneer jy Hom vind, of eerder, wanneer Hy Homself laat vind, buig jy neer soos die wyse manne van ouds en gee jou alles vir Hom. Dis die uitdaging in die dae en maande na Kersfees. Moet nooit ophou soek nie, en as jy Hom vind, buig en gee jou alles...

Mooi dag!
Coenie

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

Reünie

Image
Dis 6uur Saterdagoggend – ek sit in my kantoor. Ek moet werk aan more-oggend se erediens. Gisteraand se Reünie maal in my kop. Ek het lanklaas so lekker gelag en ek het mense sien lag wat lanklaas gelag het. Dit was bevrydend. Ons het gelag vir die lewe, vir onsself, vir die ander mense. Lag doen ’n mens goed. Maar ek het ’n paar keer amper ook gehuil. Die reünie wat Dana Snyman beskryf en Frank Opperman so meesterlik opgevoer het, vertel vir ons iets van ons eie wêreld – ’n baie stukkende wêreld. Die prentjie van die verskillende mense by die reünie is ’n prentjie van ons eie wêreld – selfs van ons eie dorp. Dit ruk ons weg van die religieuse kerkwêreld waarin so maklik ’n kokon-betaan voer na ’n wêreld waar almal nie so “ok” is nie. Boesman se storie het my in die hart gegryp. Ek dra maandeliks by vir ’n fonds vir oud weermaglede, soos hy, wat nie kan “cope” nie. Sy taal en swetswoorde het my nie afgesit nie – dis hoe daardie manne praat. Die oorlog het hulle geleer om so te praat....
Read more

God se hande

God se hande ‭‭PSALMS‬ ‭89:14‬ "U het 'n magtige arm, sterk is u hand, kragtig u regterhand". Hande fassineer my. Ek kyk graag na mense se hande. Elke mens se hande lyk en voel anders. Soms vertel mense se hande iets van hulle lewensstorie. Mans wat met hulle hande werk, het dikwels groot, growwe hande. Musikante het dikwels fyner, sagter hande.  Ek sal nooit oom Jantjie se hande vergeet nie. Hy was diep in die tagtigs. Wanneer ek hom met die hand groet, het my hande weggeraak in sy reuse hande. Maar dit was die sagste hande wat ek ooit by 'n man gesien het. Liefdevolle hande. Oom Kinnie se hande was groot en sterk. Hy het vroeër in die myn gewerk en daarna met yster gewerk. Dit was sterk maar liefdevolle hande - hande wat jou laat veilig voel het. My ma se hande was krom en effens verwronge. Jare se artritis het haar klein sagte hande verander in ongemaklike, seer hande. Dit was hande wat hard gewerk het en alles vir haar kinders gedoen het. Die Bybel praat dikwels v...
Read more