My reis met God en mense

Vrydag refleksie - 31 Oktober Ons het hierdie week 'n kollega verloor. Dis nooit lekker nie. Christa het twee jaar gelede pankreaskanker gekry. Maandagoggend vroeg het sy die stryd teen die kanker verloor. My pa is ook jare gelede oorlede aan pankreaskanker. Dis nie 'n vriendelike kanker nie; dis 'n seer en moeilike pad. In my vorige werkkring het ons ook kollegas verloor. Eers is Johannes, ons terreinman oorlede; daarna is Reon, my kollega en mede-leraar oorlede. Nog later is tannie Bessie, ons koster oorlede. 'n Kollega se dood laat 'n groot gat in 'n personeelspan. 'n Mens word lief vir mekaar - dis soos "buddies" in die weermag. 'n Mens gaan deur diep waters saam met mekaar en vir mekaar. Sommige kollegas groei meer op jou as ander. Die dissipels van ouds het ook 'n kollega verloor. Hulle kollega, vriend, leier en mentor is oorlede. Hulle het Hom gesien sterf. Hy was die middelpunt van hulle werkkring en vriendekring. Hulle het hulle le...

Vrydag refleksie - 24 Oktober Een van die mooiste eietydse liedere in die Liedboek (LB518) se woorde lyk so: Voel jy soms of die Here te ver is Twyfel jy soms aan God se bestaan Jy moet glo dat die Here met jou saamloop Dat Sy Gees oral met jou sal gaan Die lied is vir my spesiaal omdat dit praat oor mense wat twyfel. Kleintyd het ek amper nooit gehoor van mense wat twyfel nie - alles was vas en seker. Dalk was daar wel mense wat getwyfel het maar dit nie gesê het nie. Deesdae hoor 'n mens meer dikwels van mense wat twyfel. Ons het Donderdag by die Bybelskool gesels oor Matteus en Tomas. Tomas word dikwels ge sien as die twyfelaar. Hy het nie sommer net geglo nie - hy wou eers sien. Hy het getwyfel totdat hy sien. Snaaks dat Jesus hom nooit tereggewys het daaroor nie; inteendeel, Jesus doen moeite om Tomas te laat sien en voel. Ons moet darem vir ou Tomas in die bres tree. Dis nie net hy wat getwyfel het nie. Matteus skryf dat van die ander dissipels ook getwyfel het (Mat 28:17). E...

Vrydag refleksie - 17 Oktober In die afgelope week is die laaste oorlewende gyselaars deur Hamas vrygelaat. Israel het op hulle beurt meer as 1900 gevangenes laat terugkeer na Gasa. Die toekoms sal wys of die vrede werklik gaan hou, maar ons is bly oor die ooreenkoms wat bereik is. Ons het in die afgelope week die hartroerende tonele gesien van die gyselaars wat na 736 dae weer tuiskom. Hulle is uitgehonger en afgetakel. Duidelik was dit nie 'n maklike twee jaar nie. Sommige van hulle moes hulle eie grafte grawe. Baie van hulle mede-gyselaars het dit nie oorleef nie. Maar vir die gyselaars wat oorleef het en kon terugkeer na hulle families, was dit 'n week om nie te vergeet nie. Die prentjies van families wat mekaar vashou en hardop staan en huil, bly in 'n mens se gedagtes. Trane van vreugde. Vreugde oor huweliksmaats wat tuis is; vreugde oor pappa's wat teruggekom het; vreugde oor kinders, vriende en kollegas. 'n Mens sien dikwels sulke mooi oomblikke op lughawens...

Vrydag refleksie - 10 Oktober Ons sou op hierdie spesifieke dag oor baie dinge kon reflekteer: die polisie-getuienisse voor die parlement, vreemde vliegtuie in ons land of die branstigting by Fort Hare universiteit - tussen R250-R500m skade. Maar dan gaan ons die naweek op 'n baie negatiewe noot binne, want daar sit baie emosies in meeste van ons oor hierdie negatiewe dinge - dis normaal. Tersia het my oorreed om eerder oor Louis Armstrong se besondere lied "What a wonderful world" te skryf. Ek wonder altyd hoe Louis Armstrong se stem dit gehou het - dalk het dit juis nie gehou nie. Ek probeer soms om hom na te doen en soos hy te sing, maar dan hoes ek my longe uit. Sy stem was uniek, en die lied se woorde is besonders. Ten spyte van al die lelike dinge en al die boosheid in die wêreld, is daar steeds soveel mooi: groen bome, rooi rose, die kleure van die reenboog, die asemrowende sonsondergang, die wit varkoor-blomme en die fynbos. Dink maar aan die diep blou oseaan en d...

Dagstukkie - 8 Oktober Elvis Presley het in 1969 die lied "In the Ghetto" (geskryf deur Mac Davis) opgeneem. Die lied se titel was aanvanklik "The Vicious Circle".  Die lied vertel die verhaal van 'n ongewensde kind wat op 'n koue oggend in Chicago gebore is: sy ma wou hom nie gehad het nie. Die ghetto waarin hy gebore word, vertel die verhaal van armoede. Hy word groot in die strate en raak betrokke by misdaad. Uiteindelik pleeg Hy moord en word self ook doodgeskiet. Sy ma kry daarna weer 'n ongewensde baba -  op 'n koue oggend in Chicago. So gaan die tragiese siklus voort... Hierdie verhaal speel homself elke dag af in ons eie land, in Afrika en ander dele van die wêreld. Dis die dodelike siklus van armoede,  ongewensde of onverantwoordelike swangerskappe, kinderverwaarlosings, lewe op straat, bendes en uiteindelik lewensverliese. Die lied vertel van 'n ma wat nie haar kind wil hê nie. Sy huil as haar kind gebore word en sy huil as hy sterf; da...

Dagstukkie - 7 Oktober 2025 Matthys Roets sing 'n baie mooi lied met die titel "In my lewe". Dis aangrypend omdat hy dit sing terwyl hy in sy rolstoel ry en as't ware terugdink aan alles wat in sy lewe gebeur het. Dit voel asof Matthys die lied oor sy eie lewe geskryf het. Die lied is egter geskryf deur Nardus du Plooy in 1999 en nie deur Matthys self nie. Matthys se lewensverhaal maak dit egter aangrypend. Hierdie lied is selfs opgeneem in die FAK Liedjietuin. Hierdie lied is spesiaal omdat dit nie net oor Matthys se lewe gaan nie, maar oor elkeen van ons se lewe. Elkeen van ons het hoogtepunte bereik, verlief geraak op iemand, mooi plekke gesien, en ons hoop om ander mooi plekke nog te sien. Baie van ons ouer manne het ook die ystervuis van die mag gevoel. Elkeen van ons wat in Hermanus se see geswem het sal ook kan sê dis die "coolste" (of dalk die koelste?) ding wat ons nog gedoen het. Baie van ons sal ook kan sê dat ons foute gemaak het, mense verdink e...

Dagstukkie: 6 Oktober 2025 Wilhelm is hierdie week met verlof - ek skryf graag hierdie week se dagstukkies oor sekulêre liedjies met 'n dieper boodskap. Ek luister gister weer na Crocodile Harris se bekende lied "Give me the good news" (1984). 'n Mens kan nie help om te glimlag as jy die hare en kleredrag in die video sien nie - ons het almal waarskynlik in 1984 so gelyk! Maar daar is ook iets mooi en skoon aan daardie tyd: daar was minder geraas in die musiek. Daar is 'n paar frases wat vir my uitstaan in hierdie sekulêre liedjie: "If we accept the word forever Maybe we should live together And not be scared to watch The late night news You can't use guns to build a nation A bullet never was creation Give, give me the good news War's the one game where we all lose Give me the good news" Dis vandag meer as 41 jaar nadat Crocodile Harris hierdie lied gesing het. Dit voel vir my of daar meer oorloë en dreigemente van oorloë as ooit is (Mat 24:6-7)....

Vrydag refleksie - 3 Oktober Die boek Lukas, is deur 'n mediese dokter geskryf (Kol 4:14). Iemand sê onlangs vir my dat dit 'n wonderwerk is dat ons enigsins Lukas kon lees - die meeste dokters se voorskrifte (en boeke) sou onleesbaar wees. Ek was die afgelope tyd self ook 'n hele paar keer by die dokters. Dikwels weet 'n mens self wat fout is. Jy weet jy het verkoue of griep - jy benodig net die voorskrif. Maar soms het jy nie 'n idee wat fout is nie. Jy het reeds alles probeer. Dis in sulke tye wat 'n mens staatmaak op die dokter se kennis en ervaring. En jy hoop (en bid) dis goeie nuus. Soos wat 'n mens ouer word besef jy terdeë dat enige toets positief of negatief kan wees - dit maak 'n mens bang. Ek sê altyd vir die Here dankie vir elke toets wat negatief is; vir elke gogga wat ek nie het nie. En soms voel dit of daar net meer en meer goggas is. Ek weet nie of die goggas meer word en of dit net name gekry het nie, maar dis angswekkend om...